Hoeveel voorpret kun je hebben. Nou… Ik heel veel. Gedichten schrijven en het vooruitzicht van pakjesavond vond ik vroeger al geweldig. En nog steeds kan ik me er kostelijk mee vermaken.
De beste ideeën
Het enige nadeel is dat de beste dichterlijke ideeën altijd precies opborrelen als ik in bed lig. Net voor ik in slaap val. En dan telkens wakker blijf liggen door een nieuwe zin. Die ik niet wil vergeten. En die zich daarom eindeloos blijft herhalen in mijn hoofd. Waarna ik toch maar besluit hem op te schrijven. Waarbij vervolgens blijkt dat ik geen pen en papier bij de hand heb. Dus dan de telefoon maar gebruik als alternatief ‘notitieblok’. Vervolgens blijkt het diep na middernacht voor ik eindelijk in slaap val (en dan heb ik nóg 4 personen op de nominatie staan voor een gedicht). Kortom, een periode van weinig slaap en heel veel lol.
Het heerlijk avondje
Sinterklaasavond roept altijd nog diezelfde jeugdherinneringen op; vol verwachting klopt mijn hart. Precies dat. Niet alleen voor het cadeau, maar misschien nog wel het meest voor het gedicht waar je met angst en beven naar uitkijkt. Want mijn familie kan aardig dichten. En uiteindelijk was het weer een groot feest. Met in de middag een uitgebreide gourmet vooraf en hieper de pieper kids voor het extra gezellige vermaak.
De cadeaus waren weer origineel en met een persoonlijke touch. Hoeveel mazzel kun je hebben met zo’n gezellige familie. Wat ik gekregen heb? Een flesje bubbels (uiteraard). Een feestelijke nieuwe kleur gellak in Merlot rode glitter. Een toffe, veel-stukjes-tellende puzzel. En een chocoladeletter. Met de O van Oh la la. Dank u Sinterklaasje!
