Laatst las ik ergens: ‘Ongeduldige mensen zijn ongezond, onaangenaam en egocentrisch, want ze vinden zichzelf ontzettend belangrijk’.
Oké… Ben ik echt zo erg? Of misschien ben ik de uitzondering op de regel? Ben er toch eens op gaan letten.
Zoals ik vroeger stampvoetend thuis stond te wachten tot mijn broer mij eindelijk de afstandbediening overhandigde. Waar ik al zes keer om gevraagd had. Dát heb ik gelukkig niet meer. Misschien helpt het ook dat ik niet met meer mijn broer in een huis woon…
Actie en snelheid
Maar ik hou wel van actie; toevallig houd ik ook van actiefilms.
- Snel lopen. Ik loop meestal voorop.
- Snel fietsen. Ik kan niet rustig fietsen zonder ergens bezweet aan te komen.
- Snel autorijden. Wel binnen de limiet. Meestal… Maar ik houd wel van doorrijden.
- Snel eten. Al heb ik mezelf dat inmiddels aardig afgeleerd. Dat is ook zo opvallend, op vakantie heb ik daar nooit last van. Kan ik uren tafelen.
Ongeduld is dus ongezond. Misschien dat ik daarom zo van sporten houd, heb ik toch nog wat gezonde compensatie. En het scheelt dat ik meestal wel vrolijk ben; lijk ik wellicht een tikkeltje minder onaangenaam? En egoïstisch? Soms wel ja. Al kan ik ook moeilijk nee zeggen. Compenseert dat een beetje?
Ik vertraag dus ik besta
Natuurlijk is ongeduld vooral voor jezelf vervelend. Ik word er onrustig van. En geïrriteerd. Uiteindelijk kom je er toch wel, denk ik dan. Dus waarom die haast? Hoe leer ik dat af?
Afgelopen vakantie was ik dat ongeduld wel kwijt. Ligt dat aan de vakantietijd? Aan het land waar je bent? Of aan de mensen om je heen? Juist in rust kun je veel meer genieten. Ben je opmerkzamer. Voel je je rustiger. Dat ervaar ik ook. Nu die vibe vast blijven houden.
Goedpraten en voordelen
Soms probeer ik mijn ongeduld ook goed te praten. Want hoe zou mijn leven verlopen als ik niet zo ongeduldig was? Dan zou ik een stuk minder voor elkaar krijgen. Of in elk geval minder snel. Dus er zitten ook voordelen aan.
Wat doe ik dan wel lang(zaam)? Slapen, feest vieren, bellen met vrienden, boodschappen. En hardlopen. Ik kan echt een luie hardloper zijn. O ja, en rotklusjes. Die kan ik uren uitstellen. Of ik smeer ze uit. Over een paar dagen. Of langer.
Nu wordt er ook beweerd dat ongeduldige mensen een hoge bloeddruk hebben. Daar heb ik dan weer géén last van. Valt het misschien allemaal toch nog mee.
Hier vind je trouwens nog wat tips om wat rustiger te worden: artikel Opgejaagd gevoel.
